Two of a Kind: virtuoos! Epse, 15 April 2018
Two of a Kind is dit duo zich gaan noemen, toen
ze ontdekten, dat ze goed konden samenspelen.
Twee mensen met eenzelfde instrument, een
donker- en een lichtkleurige cello, een man en
een vrouw, beiden vrijwel gelijktijdig master
afgestudeerd… en dan verwacht je: dit kan wel
eens saai worden.
Nee, juist niet!
Wat een verrassend gevarieerd programma hebben
deze twee jonge cellisten neergezet!
Hanne Steffers en Sebastiaan van den Bergh twee bevlogen cellisten, die werkelijk elke techniek
beheersen. Ik verbaas mij over wat je met een cello kunt bereiken. Het warme veelzijdige geluid van de celli
komt in het kerkje met zijn goede akoestiek prachtig tot zijn recht.
Het eerste muziekstuk wat ze ten gehore brengen is van G.P. Telemann. Enkele bezoekers verheugen zich
vooral erg op deze uitvoering: Sonata in Bes TW; 40:107 arr. Lauro Malusi.
Ik word direct gegrepen door de levendigheid van deze muziek. De musici spelen gevarieerd en om beurten begeleiding en melodie, wat een heel bijzonder effect geeft. Het tweede werk is van G. Ligeti, een moderne componist die in 2006 overleed. Suite for cello solo wordt gespeeld door Hanne; ze vertelt dat dit haar tweede concert is dat ze met haar nieuwe strijkstok speelt.
Hiermee geeft ze aan hoe belangrijk ook de strijkstok is om een instrument goed te kunnen bespelen. Hanne geeft met dit moeilijke werk een ode aan haar stimulerende tante Channah, die hier in de buurt woont en trots aanwezig is. Het werk begint met verrassende uithalen en heeft veel bijzondere klanktexturen. Een knap staaltje als je dit kunt spelen.
Ik houd helemaal niet zo van moderne klanken, maar ik blijf van begin tot eind geboeid…
Drie van de tien duo’s van Glière speelt het duo weer samen. Sebastiaan leidt dit stukje in en vertelt dat je het hele werk in feite moet ervaren als een schilderij, dat als een patchwork een totaal maakt. In dit werk is de Russische achtergrond van de componist te herleiden. Het eerste is snel en grappig, het tweede is vloeiend en melodieus en het derde vlot en enthousiast.
Een hoogtepunt brengt Sebastiaan met zijn solo van Z. Kodály; sonata for cello solo opus 8, deel ll uit 1915. De muziek is bizar, van introversie naar extase, van tederheid naar ruige zigeunerdansen, alles komt voorbij. Ik vermoed, dat de hele zaal zich heeft zitten te vergapen aan de technieken die de cellist weet toe te passen. Wat een vingervlugheid, wat een creatief gebruik van het instrument en wat een top prestatie zet hij hier neer! Voor mij is dit echt een cadeautje… Het laatste werk is van J. Offenbach, een Duitser van geboorte en een cellist en docent uit Parijs. Dit is het vijfde muziekstuk van de zes etudes die hij schreef voor zijn studenten en die hij ook met hen samenspeelde. Een werkelijk heel romantisch vloeiend stuk dat mij diep raakte. Een prachtige afsluiting. Dit duo heeft vandaag een klein aandachtig en zeer tevreden publiek gehad. Zij verdienen echter een groot podium omdat zij groots spelen! De vijf componisten, geprojecteerd op de kerkmuur achter de musici keken heel tevreden neer op deze twee talenten, terwijl hun geschreven muziek prachtig en virtuoos ten
gehore werd gebracht.
Team koffieconcerten Epse wenst Two of a Kind alle goeds voor de toekomst!
Marijke Kersten
